Projekt BioGalmany

Roślina o wysokości od 15 do 50 cm. Wydaje płonne różyczki liści oraz łodygi zakwitające wyrastające w miejscach, które były kątami nasad liści różyczkowych w poprzednim roku. Liście płonnych różyczek nerkowato- lub sercowato-okrągławe, grube karbowano piłkowane (rzadziej prawie całobrzegie), o wąskiej i głębokiej zatoce nasadowej, na ogonkach cienkich i długich, w pobliżu nasady czasem skąpo i krótko orzęsionych. Łodygi wzniesione lub podnoszące się, o wysokości na ogół w granicach od 10 do 50 cm, nieco kanciaste, proste lub powyginane, w dolnej części czasem szarawe od gęstych, krótkich włosków. Liście łodygowe przeważnie wąskie i długie, jednak bardzo zmienne co do rozmiarów i kształtów, od prawie szpilkowato wąskich do szeroko lancetowatych, od siedzących do wyraźnie podzielonych na cienki i długi ogonek i szeroką, płaską blaszkę. Wyższe całobrzegie, niższe karbowane lub piłkowane. Najniższe liście łodygowe często wcześnie usychają. Kwiatostan ograniczony do jednego szczytowego kwiatu, albo wierzchotkowy. Kwiaty wzniesione, przechylone lub zwieszone. Korona dzwonkowata, jaśniej lub ciemniej fioletowa lub też niebieskawa, rzadko biaława, do ¼ rozcięta na szeroko jajowato trójkątne łatki. Owocem są sztywno zwieszone torebki, otwierające się w pobliżu nasady. Gatunek bardzo zmienny.

Kwitnie od czerwca do września. Roślina owadopylna.

Rozsiewa się głównie przez autochorię (samosiewność), a także: anemochorię (wiatrosiewność), endozoochorię i epizoochorię (zwierzęcosiewność).

Siedliska, które zajmuje to łąki, zarośla, skały, widne lasy zwłaszcza sosnowe.

Gatunek pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich.

Źródła informacji:

Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin kwiatowych i paprotników Polski. Polish Academy of Sciences. W. Szafer Institute of Botany, Kraków: pp. 442.

Pawłowski B., Jasiewicz A. (red). 1972. Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom XII. PWN, Warszawa-Kraków.

Pladias. Database of the Czech flora and vegetation. www.pladias.cz

Rutkowski L. 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydaw. Naukowe PWN. Warszawa. 812 s.

Zając A., Zając M. (red.). 2001. Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ, Kraków, ss. XII + 716.