Projekt „Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności i aktywnej ochrony muraw galmanowych rejonu śląsko - krakowskiego BioGalmany”
Rezeda żółta Reseda lutea L.

fotografia: Adam Rostański

 

Rodzina: Rezedowate (Resedaceae)

 

Roślina dwuletnia lub bylina. Łodyga 30-60 (90) cm wysoka, wzniesiona lub wznosząca się, często rozgałęziona. Liście 3-dzielne albo pierzastodzielne o wąsko oskrzydlonych ogonkach; 3 główne odcinki często z każdej strony posiadają od 1-3 wąsko lancetowatych albo wąsko owalnych łatek, na brzegu pokryte maleńkimi chrząstkowatymi ząbkami. Grona kwiatowe szerokie, z początku krótkie, później wydłużone, dość luźne o licznych kwiatach. Przysadki do 3(4) mm długie. Szypułki (3)4-6(8) mm długie, równe długości kwiatów. Działek 6, równowąsko lancetowatych 2-3(4) mm długich. Płatki żółtawe, w liczbie 6, tylne większe, 3-dzielne, przednie mniejsze o węższych łatkach. Pręciki o nitkach szorstkich, słupek o 3 owocolistkach zrosłych prawie pod szczyt. Owoc – torebka (7)8-12(14) mm długa, wzniesiona, na szczycie otwarta. Nasiona błyszczące, gładkie, ciemnobrnatne.

 

Kwitnie od maja do października. Roślina owadopylna.

 

Rozsiewa się głównie przez autochorię (samosiewność), a także: anemochoria (wiatrosiewność), endozoochoria i epizoochoria (zwierzęcosiewność). Gatunek myrmekochoryczny.

 

Siedliska, które zajmuje to kamieniste i piaszczyste miejsca, suche wzgórza, miedze, przydroża, rumowiska, nadrzeczne żwirowiska.

 

Występuje na terenie całego kraju, rzadziej w północno-wschodniej części Polski.

 

Źródła informacji:

Jasiewicz A. (red.). 1985. Flora polski. Rośliny naczyniowe. Tom IV. PWN, Kraków.

Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin kwiatowych i paprotników Polski. Polish Academy of Sciences. W. Szafer Institute of Botany, Kraków: pp. 442.

Pladias. Database of the Czech flora and vegetation. www.pladias.cz

Zając A., Zając M. (red.). 2001. Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ, Kraków, ss. XII + 716.